Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Το ελατάκι

Το ελατάκι δεν περίμενε ότι θα έρχονταν αυτά τα Χριστούγεννα η σειρά του για να το κόψουν ...ήξερε ότι όταν θα μεγάλωνε αρκετά θα έρχονταν οι ξυλοκόποι για να επιλέξουν τα πιο ωραία, με την καλύτερη κόμη, με τον πιο γερό κορμό, με το πιο λαμπερό φύλλωμα...αυτά θα επιλέγονταν για να στολίσουν τα σαλόνια των ανθρώπων...και όμως εκείνο τον Δεκέμβρη ένας ξυλοκόπος αντίκρυσε το μικρό ελατάκι...και η μνήμη του πήγε πίσω οκτώ χρόνια...αποφάσισε πως έπρεπε να κόψει αυτό το μικρό και κακοσχηματισμένο ελατάκι...δεν είχε την ομορφιά, το παράστημα, τα κλαδιά των αλλονών αλλά είχε τη δική του ομορφιά...ο ξυλοκόπος χωρίς πολύ προσπάθεια έκοψε τον αδύνατο κορμό του και το μετέφερε στην πόλη..στην καρότσα το ελατάκι ξάπλωνε με άλλα μεγάλα έλατα που πίστευαν ότι θα είχαν ένα καλό τυχερό σε ένα ζεστό και φιλόξενο σπίτι...έφτασαν στην αλάνα και  ο ξυλοκόπος τα τακτοποίησε στη σειρά .... την άλλη μέρα, με το που ξημέρωσε, άρχισαν να καταφθάνουν και οι πρώτοι πελάτες...το ελατάκι δεν προκαλούσε το ενδιαφέρον κανενός και απορούσε γιατί τελικά ο ξυλοκόπος βιάστηκε και το έκοψε...τί λόγο είχε να κόψει αυτό και όχι το διπλανό του που ήταν τόσο όμορφο και επιβλητικό...κάποια στιγμή τον ρώτησε...και ο ξυλοκόπος του είπε:
-Ελατάκι εσένα δεν πρόκειται να σε πουλήσω, θα σε χαρίσω στο παιδάκι μου, το Δεκέμβρη είναι μόνο, γιατί η μητέρα του και εγώ κόβουμε έλατα στο δάσος και αυτό θέλει παρέα...
Το ελατάκι χάρηκε για λίγο γιατί και αυτό έστεκε μόνο του στο δάσος ανάμεσα από μεγάλα και επιβλητικά έλατα χωρίς μικρά ελατάκια να αγγίζουν τα κλαδιά τους και να παίζουν με τα φύλλα βελόνες τους...
Ο ξυλοκόπος την επομένη, αφού τα υπόλοιπα δέντρα είχαν πουληθεί όλα, το πήρε στην καρότσα του και το μετέφερε στο σπίτι του μικρού παιδιού του, όπως του είχε υποσχεθεί, ότι θα του έφερνε αυτά τα χριστούγεννα ένα μικρό ελατάκι....το παιδάκι με το που αντίκρυσε το ελατάκι χάρηκε και χοροπήδησε από τη χαρά του...το ελατάκι το κοιτούσε και χάρηκε και αυτό..θρόισε για λίγο τα κλαδιά του για να του δείξει τη χαρά του....το παιδάκι έτρεξε γρήγορα και έφερε τα στολίδια...και ένα μεγάλο αστεράκι στην κορυφή...και μετά κάθε μέρα που ήταν μόνοι στο σπίτι το κοιτούσε και του μιλούσε....του αφηγήθηκε τις περιπέτειες του...τις σκανταλιές του...την παραμονή των Χριστουγέννων σηκώθηκε να φέρει το δώρο των γονιών του να το βάλει κάτω από το ελατάκι...μαζί με το δώρο έβαλε και μία κάρτα...αυτή που του είχαν χαρίσει τη μέρα των Χριστουγέννων που είχε γεννηθεί πρόωρα, πριν οκτώ χρόνια, μέσα σε ένα δάσος ελάτων, κάτω από ένα μικρό ελατάκι ....
DK

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου